System Wewnętrznej Rodziny (SWR)
Internal Family Systems (IFS)
to podejście do człowieka, które:
:: postrzega go jako system złożony ze zdrowego współczującego JA (Self) i części (parts) powstałych głównie w dzieciństwie w celu zapewnienia fizycznego i emocjonalnego przetrwania
:: uznaje, że poszczególne części mają swoje uczucia, swoją perspektywę, przekonania, wspomnienia
:: uczy pozytywnego, akceptującego, rozumiejącego nastawienia do części, co w efekcie umożliwia ich transformację
:: wierzy, że wszyscy mamy zdrowe, silne, niezniszczalne, mądre JA, do którego możemy mieć dostęp
:: wzmacnia postawę, w której JA przejmuje przywództwo (selfleadership), co daje poczucie spokoju i harmonii
:: pozwala nabrać uzdrawiającego, pozbawionego ocen dystansu do części (unblending)
:: ułatwia wewnętrzną komunikację przez pełen zaciekawienia życzliwy dialog JA z częściami w celu ich zrozumienia, pogodzenia i odciążenia
Jako terapia:
:: została opracowana przez terapeutę systemowego – dra Richarda Schwartza, założyciela IFS Institute na bazie jego wcześniejszych doświadczeń z klientami (https://ifs-institute.com/)
:: oddaje sprawczość klientowi
:: bazuje na doświadczaniu, kontakcie z ciałem i uczuciami
:: kontaktuje nas z naszym wewnętrznym światem
:: buduje wewnętrzne zaufanie i harmonię
:: uwalnia nas od obciążeń przeszłości przez tworzenie -jakkolwiek szalenie to brzmi – nowych scenariuszy dla przeszłości poprzez proces odciążania (unburdening process)
:: uczy konstruktywnych dialogów wewnętrznych płynących z energii zdrowego JA
:: wspiera porozumienie i zgodę między częściami przy pomocy JA w roli mediatora w wewnętrznym systemie człowieka
:: pomaga zrozumieć siebie i osiągnąć wewnętrzną harmonię
Richard Schwartz tak opisuje ten model:
„… pomocne jest myślenie o wewnętrznym systemie jak o zbiorze powiązanych ze sobą ludzi w różnym wieku, jak w plemieniu. Niektórzy członkowie tej wewnętrznej rodziny to młode, wrażliwe i podatne na zranienia dzieci; pozostali to starsze dzieci, nastolatkowie oraz dorośli. Osoby te różnią się nie tylko wiekiem, ale też mają inne temperamenty, talenty i pragnienia. U osób pod przywództwem JA wśród części tej wewnętrznej rodziny panuje harmonia, i takie osoby nie doświadczają wyraźnie każdej swojej części osobno, raczej mają poczucie, że ich umysł jest jednolity. Pod tym względem, umysł jest podobny do każdego innego systemu, od mrowiska, przez drużynę koszykówki, aż do korporacji. Kiedy system funkcjonuje dobrze i wszyscy członkowie są ze sobą zgodni, będzie się wydawać, że jest to jedna jednostka. Pojedynczy członkowie nadal istnieją i kiedy są odseparowani od grupy, pozostają odrębni i autonomiczni. Jednak są tak skoordynowani, że tworzą jakby jedność.
W systemach, w których występuje polaryzacja, na obojętnie jakim poziomie, członkowie wyróżniają się tym, że za wszelką cenę próbują ukoić ból. To właśnie dlatego ludzie, którzy mają trudności, opisują siebie jako rozczłonkowanych – niekoniecznie dlatego, że mają więcej osobowości niż ‘normalni’ ludzie, ale dlatego, że ich podosobowości walczą ze sobą zamiast współpracować. Tym samym, celem nie jest, aby stopić wszystkie te mniejsze podosobowości w jedną, dużą. Chodzi raczej o przywrócenie przywództwa, równowagi i harmonii tak, aby każda część mogą pełnić swoją preferowaną, wartościową rolę.”